wzlecieć — dk VIIa, wzleciećcę, wzleciećcisz, wzleć, wzleciećciał, wzleciećcieli wzlatywać ndk VIIIa, wzleciećtuję, wzleciećtujesz, wzleciećtuj, wzleciećywał 1. «wznieść się, wzbić się w górę; unieść się (zwykle o ptakach, owadach, rzadziej o samolotach i… … Słownik języka polskiego
podnosić się – podnieść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nadawać swemu ciału pozycję pionową lub unosić je na czymś; powstawać; wspinać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podnieść się z fotela. Podniosła się zza biurka. Podniósł się na rękach.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
unosić się — I – unieść się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do człowieka: przemieszczać swe ciało do góry, wzwyż, podnosić je w górę z pozycji leżącej, siedzącej; dźwigać, podciągać, wspinać się : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzbijać się – wzbić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wznosić się w powietrze, wzlatywać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jastrząb wzbił się wysoko. Opary znad bagien wzbiły się w górę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień